شاید این مطالب برایتان مفید باشد
تابه‌حال سرود ملی جمهوری اسلامی ایران را به این زبان ندیده بودم: به زبان جهانی موسیقی، فراتر از گستره زبان فارسی!
رسانه‌های ما همیشه برای جهان‌شمول‌کردن ارزشهای انقلابمان تلاش کرده‌اند و برای جهانی‌سازی انقلاب مجبور شده‌ایم از ابزارها و قالبهای جهانی استفاده کنیم.
چیزی که نامش را #مدیریت_پیام گذاشته‌اند و به #سازمان_صدا_و_سیما و خیلی جاهای دیگر ابلاغ کرده‌اند و هر از چندی هم گزارش عملکردشان را براساس این الگو، مطالبه میکنند.
اما آیا درک خواننده این ترجمه سرود ملی به زبان جهانی موسیقی، همان ادراک شنونده فارسی‌زبان از این سرود است؟
مساله اینجاست که ابزارها و قالبهای رسانه‌ای، خودشان را بر محتوای پیام تحمیل میکنند؛ در آن دست میبرند و پدیده‌ای متفاوت از پیام مبدا را به مخاطب میرسانند.
و خطای بزرگ دستگاههای رسانه‌ای ما این است که گرفتار 《مدیریت پیام》مانده‌اند و کار سختتر #مدیریت_ادراک را رها کرده‌اند. اینکه به جای نشستن کنار فرستنده، کنار گیرنده بنشینند و ببینند برآیند آنچه در ذهن مخاطب مینشیند، چیست.
