بهترین سردبیری که من می‌شناسم | وبلاگ «چشم‌اندار»

سرکار خانم «فاطمه کهربایی» در وبلاگ «چشم‌انداز» مطلبی با عنوان «بهترین سردبیری که من می‌شناسم» نوشته‌اند:
اهل صداقت است. بین قول و عمل اش تناقضی وجود ندارد. اگر چه بدگویی کردن در غیاب کسی ،جزء بدیهیات در امر روزنامه نگاری است، اما او در این مورد اهل خطر کردن نیست.
حوزه ی مذکور از زیر شاخه های رشته ی ارتباطات است؛ اما فعالان این حوزه در برقرار کردن ارتباطی سالم ،با یک دیگر دچار مشکل اند .به طوری که اگر یک خانم و آقای هم کار را ببینی،یا باید جانب طهارت خیال را رعایت کنی ویقین کنی خواهر وبرادراند ویا این که باور کنی اهل مسامحه اند و…
اما او باید و نباید های احکام اسلامی را می شناسد .به مجرد این که اقتضای شغل اش است مجوزی برای تسامح در رعایت امور دینی اش صادر نمی کند.کیفیت وکمیت رفتارش را بر اساس ضرورت ها تنظیم می کند و حضورش آن گونه است که سلامت روانی خود و دیگران را به خطر نمی اندازد.
ممکن است با کسی مخالفت کند،ولی او را نادیده نمی گیرد. با وجود این که این شغل به گونه ای با تجسس در امور درآمیخته است،اما او تجسس در مسائل شخصی دیگران را جایز نمی داند. بیان شیوایی دارد اما حراف نیست. بنا به ضرورت سخن می گوید وآن همه برای مخاطب خود ارزش قائل است که همیشه بهترین الفاظ را در قالب بهترین جمله ها به او ارائه می دهد.
اگرچه غالب سردبیران با نام اختیارات سردبیری بیش ترین اعمال نظر ها را در مطالب می کنند اما او این گونه نیست.مطالب را بی هبچ دخل و تصرفی چاپ می کند حتا اگر با محتویات آن ها موافق نباشد و مضمون آن ها با دیدگاه های شخصی اش تعارض داشته باشد . با سانسور مخالف است؛ حتا در ارتباط با جنجالی ترین مطلب ها. مگر در شرایطی که به مقدسات توهین شده باشد.
بیش ترین حمایت معنوی را از خبرنگاران اش می کند. به طوری که برای آن ها تعیین تکلیف نمی کند واین فرصت را به آن ها می دهد تا خودشان قضایا را درک کنند، بدون این که اوهیچ پیش زمینه ی ذهنی برای آن ها ایجاد کرده باشد.خودش را به کسی تحمیل نمی کند و اصرار ندارد دیگران او را باور کنند.
او این همه را در سایه ی تقرب به دین و تقوا به دست آورده است. وقتی با او آشنا شدم او فقط ۲۳ سال داشت. محمد سرشار بهترین سردبیری است که من می شناسم.
توفیق، رفیق راه اش باد.
http://www.visore.blogfa.com/cat-16.aspx