شاید این مطالب برایتان مفید باشد
در سال ۱۹۹۲ میلادی، بمبی در برابر سفارت رژیم اسرائیل در مرکز آرژانتین منفجر گردید. پرونده این بمب‌گذاری بسیار جنجالی شد و در سطح بین‌الملل، چندین کشور از جمله ایران را، درگیر خود کرد.
پس از بیست سال، ایتزهاک آویران، سفیر پیشین رژیم اسرائیل، در پاسخ به سئوالی مبنی بر این‌که چرا با گذشت ۲۰ سال از این رویدادها هنوز عاملان آن دستگیر و محاکمه نشده‌اند، گفته است: «اکثر قریب به اتفاق مجرمان دیگر در این دنیا نیستند و ما خود آن‌ها را کشته‌ایم.»
رژیم اسرائیل، متحد راهبردی شیطان بزرگ، ایالات متحده آمریکاست و سازمانهای بین‌المللی، تا حد بسیار زیادی، براساس منافع این رژیم حرکت می‌کنند. این در حالی است که عکس این وضعیت، درباره کشور ما وجود دارد.
در وضعیت، چند پرسش را در ذهن ایجاد می‌کند:
آیا تاکنون، رژیم اسرائیل به خاطر مداخله‌های مکرر برای حفاظت از منافع خود یا یهودیان در سراسر جهان، از طرف سازمانهای بین‌المللی، با واکنش‌های مناسب روبه‌رو شده است؟ (برشمردن فهرست بلند این مداخله‌ها، از حوصله این یادداشت خارج است.)
آیا تاکنون سازوکارهای بین‌المللی برای تأمین خواسته مشروع ایران مبنی بر مجازات تروریست‌های مهاجم به منافع ایران و شیعیان در سراسر جهان، کارآ بوده است؟
در این شرایط، براساس قاعده وحدت ملاک، آیا این حق برای جمهوری اسلامی ایران ایجاد نمی‌شود که برای اجرای عدالت در مورد تروریست‌هایی که منافع ایران و شیعیان را در سطح جهان مورد حمله قرار می‌دهند، شخضاً به اجرای عدالت بپردازد؟
از کجا که این کار را الان انجام نمی دهیم؟ (;
….. در برابر سفارت رژیم صهیونیستی منتشر نشد بلکه منفجر شد.
مخلصیم