شاید این مطالب برایتان مفید باشد
محمد ۲۷ ساله است. هم هلندی است و هم مراکشی. یعنی اول مراکشی است و بعد هلندی. این روزها یک دادگاه هلندی در حال تصمیم گیری است که محمد را برای همیشه مهمان هلندی ها کند: ضیافتی پشت میله های زندان.
«محمد بویری» متهم به قتل یک هلندی است. «تئو ون گوگ»ای که جد اندر جدش هلندی بوده اند. اصلا هلند را به گلهایش می شناسند و نقاشی های «ونسان ون گوگ» پدربزرگ تئو.
نمی دانیم محمد بویری چه کاره بوده، چه درسی خوانده و چه طور زندگی می کرده. اما تئو ون گوگ را خوب می شناسیم چون آدم شلوغی بوده.
زندگی این دو آدم، دو داستان جدا از هم بوده که ون گوگ آنها را به هم گره می زند. گرهی که به مرگ خودش انجامیده. مرگی که بهایش رویاهای جوانی محمد بویری است.
***
روزهای اول ماه آبان سال ۱۳۸۳ بود که تلویزیون هلند فیلم کوتاه یازده دقیقه ای را با اسم «تسلیم» پخش کرد. تسلیم، از صحنه اول تا صحنه آخرش علیه اسلام بود. فضای تیره فیلم با صحنه های غیر اخلاقی اش و نمایش اهانت آمیز آیه های قرآن، پر از کینه و تعصب بود. فیلم اسلام ستیزانه ای که نمایش آن از رسانه عمومی ای مانند تلویزیون، بی سابقه بود.
حتی سلمان رشدی و حامیان انگلیسی اش، جرئت نکرده بودند اهانتهایشان به اسلام را، از حد نوشته های روی کاغذ آن طرف تر ببرند.
اما تئو ون گوگ و جریان اسلام ستیز پشت سرش، بازی خطرناکی را علیه اسلام آغاز کرده بودند. اگر تا پیش از این، حرفها و عقایدشان را در قالب سخنرانی و مقاله و کتاب منتشر می کردند، این بار یک گام بلند را به جلو برداشته بودند تا با تلویزیونی کردن این اهانتها، میدان جنگ فرهنگیشان علیه مسلمانها را بزرگتر کنند.
***
تئو ون گوگ کارگردان فیلم کوتاه «تسلیم» بود. فیلمنامه تسلیم را هم زنی با نام «عیان حرثی علی» نوشته بود. خانم حرثی علی یک مهاجرسومالیایی تبار است که حالا به عنوان نماینده در مجلس هلند است. او نویسنده فیلمنامه و متن گفتار فیلم تسلیم بوده است.
حرثی علی قبلا مسلمان بوده است. این زن مرتد در گفتگوی خود با مجله ساندی تایمز(۳۰ آبان ۱۳۸۳) طوری از نحوه ساخت فیلم حرف زد که انگار کارگردان آن خودش بوده است. در عکس های پشت صحنه فیلم تسلیم، حرثی علی را در حال کارگردانی یا دادن میزانسن به صحنه یا نحوه اجرای نقش توسط بازیگر، در کنار ون گوگ می بینیم.
در طول سه سال گذشته، حرثی علی یکی از اسلام ستیزان سرسخت هلندی بوده که بارها از تریبون های مختلف علیه آن سخنرانی کرده است.
اظهارات مرتدانه حرثی علی، واکنش خشمگینانه مسلمانان هلند را به دنبال داشته است. ۶۰۰ نفر از مسلمانان هلند در اعتراض به حرفهای او، خواهان اقدام پلیس برای دستگیری و به زندان انداختن او شده اند.
سفیران کشورهای عربستان سعودی، پاکستان، سودان و مالزی نیز با رئیس حزب او (وی وی دی) ملاقات کرده و خواهان اخراج او از حزب شده اند.
***
با نمایش فیلم تسلیم، اعتراضها شروع شد. فقط مسلمانها نبودند که به ون گوگ معترض بودند. حتی مسیحیها و یهودیها هم این شیوه اهانت را خطرناک می دانستند. مثل سراشیبی بود که وقتی واردش می شوی، دیگر ایستادنی در کار نیست.
اما این اعتراضها کاری را از پیش نمی برد. دشمن به شیوه کمونیستهای شوروی عمل کرده بود: دو گام به پیش و یک گام به عقب.
حالا، بعد همه این اعتراضها و انتقادها، تئو ون گوگ و جریان پشت سرش، یک گام جلو بودند.
***
روز ۱۲ آبان ۱۳۸۳، کار تمام شد. محمد بویری وارد صفحه شطرنجی شد که دیگران چیده بودند. او به جای سرباز و فیل و اسب و رخ، صاف به سراغ وزیر سیاه رفت و او را از صحنه خارج کرد: خیلی ساده و خیلی با اطمینان.
پلیس خیلی سریع وارد عمل شد و به تعقیب این جوان پرداخت. بالاخره در یک پارک نزدیک محل اجرای حکم الهی، محمد به محاصره در آمد و پس از تبادل آتش میان دو طرف، در حالی که مجروح شده بود، دستگیر شد و به همراه یک پلیس مجروح دیگر، به بیمارستان منتقل گردید. در آن لحظه، چشمهای محمد پر از برق بود.
***
دولت هلند، در به در دنبال کسانی می گشت که آنها را همکار محمد بویری اعلام کند و قتل تئو ون گوگ را به گردن یک گروه بیندازد.
به همین خاطر، روز ۳۰ فروردین ۱۳۸۴، یک شهروند چچنی در شهر آمستردام هلند بازداشت شد. یک ماه بعد، در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۸۴، یک چچنی دیگر هم در شهر تور فرانسه بازداشت شد. اتهام این دو نفر، همکاری در قتل تئو ون گوگ اعلام شده بود اما چون مدرکی به دست نیامد، خبری از محاکمه این دو فرد چچنی نیست.
***
بیستم تیر ۱۳۸۴، اولین جلسه دادگاه برگزار شد. نیروهای امنیتی دورتادور محل برگزاری دادگاه را پوشانده بودند.
محمد بویری از قبل گفته بود که نمی خواهد در این محاکمه شرکت کند. اما به دستور قاضی دادگاه، او را به دادگاه آوردند.
دادستان آمستردام، فریتس وان استرالن، سختترین اتهام ممکن را به محمد نسبت داد. او اعلام کرد که قتل تئو ون گوگ یک اقدام تروریستی بوده است.
دادستان حتی اتهامهای تندی را هم به محمد بویری نسبت داد. استرالن بویری را «قاتل مراکشی» خواند و گفت که او عضو یکی از گروههای تروریستی است. او حتی قتل ون گوگ را کار چند نفر خواند اما مجبور شد اعتراف کند که آنها نه تنها هنوز هیچیک از اعضای این گروه تروریستی را نتوانسته اند دستگیر کنند بلکه هنوز هیچکدامشان را هم شناسایی نکرده اند.
دادستان قبل از اینکه خواستار مجازات «حبس ابد بدون آزادی مشروط» برای محمد بویری شود، اعلام کرد: «بویری به نام تروریسم اسلامی این حرکت را انجام داده تا بدین ترتیب تکانی به حکومت راست گرای هلند بدهد.»
صحبتهای دادستان آنقدر تند بود که مجبور شد برای پیشگیری از اعتراضهای مسلمانان حرفهای خود را کمی اصلاح کند. استرالن گفت: «جریان این پرونده با اسلام سر و کار ندارد، بلکه به آزادی عقیده، مصالحه و بردباری در کشور مرتبط است.»
***
در جلسه دادگاه محمد بویری چند کلمه بیشتر حرف نزد. او برای اولین بار پس از دستگیری گفت: «من مسئولیت عملم را کاملا بر عهده می گیرم. من فقط به نام دینم این حرکت را انجام داده ام.»
این جوان ۲۷ ساله اضافه کرد: «می توانم به شما اطمینان بدهم که اگر یک روز آزاد بشوم و دوباره چنین اتفاقی بیفتد، دقیقا همین کار را خواهم کرد؛ دقیقا همین کار.»
***
محمد هنوز هم بر سر حرفش است: او دفاعی نخواهد کرد.
همیشه سلام…
خسته نباشید از اطلاع رسانی تون ممنونم
موفق و پیرزو باشید
از اطلاع رسانی خوبتون ممنون، من این موضوع رو می دونستم اما امروز خواستم دوباره یه یادآوری شه،متشکرم.
محمد جان من هم به عنوان یک محمد بویری اگر به جای تو بودم همین کارو میکردم
محمدجان به خودم افتخار میکنم که هم نام تو هستم محمد رضا بویری از اصفهان