دکتر حسن روحانی، طی پیامی، «روز ملی عربستان» را به «خادم الحرمین الشریفین» ، جناب آقای ملک عبدالله بن عبدالعزیز آل سعود، تبریک گفتهاند.
این پیام حاوی دو خطاست:
۱ـ «روز ملی عربستان» ترجمه دقیقی از عنوان این روز نیست. ۲۳ سپتامبر یک روز ملی در تقویم رسمی سعودی محسوب میشود اما نام دقیق آن، «روز یکپارچگی پادشاهی» یا «یوم توحید المملکه» است. این روز، روزی است که ملک عبدالعزیز، پنج سال پس از اعلام تاسیس «مملکت عربی سعودی»، در ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۲، توانست با کمک دولت انگلیس بر قلمرو فعلی سعودی تسلط پیدا کند.
۲ـ لقب «خادم الحرمین الشرفین»، یک عنوان رسمی برای مقام پادشاهی سعودی محسوب نمیشود. این لقب را نخستین بار، صلاحالدین ایوبی و سپس سلطان سلیم اول عثمانی برای خود انتخاب کردهاند و حدود ۴۶۰ سال بعد، پادشاه فهد، خود را با این لقب خوانده و بعد از او، پادشاه عبدالله، این استفاده از این لقب را ادامه داده است.
استفاده رییسجمهور از این لقب برای پادشاه عربستان، دو اشکال دارد.
۲ـ۱ـ اشکال اول به پروتکلهای مکاتبات رسمی برمیگردد. سؤال این است که آیا باید هر مقام رسمی کشورهای بیگانه را، به لقبهای خودخوانده آنها صدا زد؟ مثلاً آیا سابقه داشته یک مقام بیگانه، در نامه رسمی تبریک ۲۲ بهمن، آقای هاشمی رفسنجانی را «سردار سازندگی» یا آقای خاتمی را «رییسجمهور اصلاحات» یا آقای احمدینژاد را «خدمتگزار ملت» یا حتی خود آقای روحانی را «رییس دولت تدبیر و امید» بخواند؟
۲ـ۲ـ علت انتخاب لقب «خادم» توسط پادشاه فهد و بعد پادشاه عبدالله و کارکردهای تبلیغاتی آن، مشخص است. آیا رییسجمهور ایران نیز باید وارد این بازی تبلیغاتی پادشاهی سعودی شود؟
اصل پیام رییسجمهور را میتوانید اینجا بخوانید.
برچسبجمهوری اسلامی ایران حسن روحانی سیاست خارجی عربستان سعودی ملک عبدالله
مطلب پیشنهادی
قهرمانکشی ـ نگاهی به فیلم سینمایی «مزار شریف» حسن برزیده
یکی از نیازهای روزگار ما، معرفی «قهرمان»ها به جوانان و نوجوانان است. غربیها در قهرمانسازی، …