شاید این مطالب برایتان مفید باشد
پس از ماجرای اهانت به امام علی النقی(ع) و تلاشهایی که برای پاسخگویی به این اهانت صورت گرفت؛ طرح داستانی به ذهنم رسید درباره تلاشهای جمعی دوستان در «فیس بوک» در این خصوص. این شد که داستان کوتاه «کمپینی برای یادآوری یک امام» را نوشتم و در نخستین کنگره بین‌المللی امام علی النقی(ع) شرکتش دادم.
در آیین تجلیل از برگزیدگان کنگره، هیات داوران از بین ۱۰۶ داستان رسیده، هیچ اثری را شایسته عنوان اثر برگزیده ندانست اما این داستان را، به عنوان «اثر شایسته تقدیر» اعلام کرد.
بامزگی ماجرا در این بود که صبح یکشنبه، خودم مشغول داوری مرحله نهایی جشنواره رسانه‌های دیجیتال بودم و شب، نتیجه داوری مسابقه‌ای دیگر!
جایزه را از دست آقایان تمدن (استاندار تهران)، خاموشی (رییس سازمان تبلیغات اسلامی)، پرویز (دبیر علمی کنگره)، بیادی و کاشانی (اعضای شورای شهر) دریافت کردم.
—————
پس‌نوشت: من جزو خادمان امام هادی(ع) در بخش اجرایی این کنگره بودم و چون داوریها با مدیریت دکتر پرویز، در فرآیندی جدا از بخش اجرایی کنگره پیش رفت و من هم دخالتی در روند داوریها نداشتم؛ اثرم از گردونه داوری حذف نشد. چرا که رسم بر این است اگر داوری، اثری داشت؛ یا از داوری استعفا می‌دهد و یا اثرش را از گردونه داوری حذف می‌کند.
داستان رو از کجا می تونیم بخونیم؟
یعنی هیشکی هم نمی دونه که چرا برنده شدید…؟؟؟
بگم…؟؟؟
بگم…؟؟؟
مارو با ناداوری کردن ۱۴اثر برتر اونوقت…
حق