شاید این مطالب برایتان مفید باشد
رونالد ریگان (Ronald Reagan) مشهورترین بازیگری است که سیاستمدار شد.
او در فاصله دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰ در ۵۰ فیلم نقش آفرینی کرد اما دوره زندگی سیاسی وی از هنگامی شروع شد که در انتخابات فرمانداری ایالت کالیفرنیا، ابتدا در سال ۱۹۶۶ و مجددا در سال ۱۹۷۰، پیروز شد.
او جیمی کارتر را، در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۸۰ شکست داد. چهار سال بعد این پیروزی با فاصله ای زیاد تکرار شد.
ریگان در سال ۱۹۸۱ از حمله ای تروریستی جان سالم به در برد. در سال ۱۹۸۵ به خاطر سرطان روده تحت عمل جراحی قرار گرفت. دو سال بعد نیز به خاطر سرطان پوست و پروستات عمل شد و زنده ماند.
اما در سالهای اخیر، بیماری آلزایمر، روز به روز، او را ضعیفتر می کند و هم اکنون دور از انظار عمومی زندگی می کند.
اما جری اسپرینگر(Ronald Reagan) مسیر مخالف را طی کرد. او تنها پس از فعالیت سیاسی تبدیل به یک میزبان موفق تلویزیونی شد.
او فعالیت سیاسی خود را با کار برای رابرت کندی در رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری وی در ۱۹۶۸ آغاز کرد. سپس در سال ۱۹۷۷به عنوان شهردار شهر سینسیناتی با بالاترین رای در طول تاریخ این شهر انتخاب شد .
او در ۱۹۸۲ مبارزه ناموفقی را برای فرمانداری ایالت اوهایو انجام داد.پس از آن او به یک ارائه کننده اخبار بسیار مورد احترام و اخیرا میزبان شوی جری اسپرینگر تبدیل شد.
او اخیرا برای عهده داری نمایندگی مجلس سنا فکر می کرد اما مخالف چنین انتخابی تصمیم گرفت. چرا که او گفت نمی تواند این کار را از شوی تلویزیونی اش جدا کند.
کلینت ایست وود(Clint Eastwood)، مرد سنگی هالیوود، به خاطر بازی در نقشهای بی احساس در فیلمهای غارت کثیف و وسترنهای ایتالیایی مانند خوب، بد، زشت مشهور است.
اما دور از هالیوود، او فرد موفقی است. او شهردار شهر کارمل (Carmel) ایالت کالیفرنیا است. اگرچه این شغل، در سیاست مقام بالنسبه کم اهمیتی است.
ایست وود، مرد بومی کالیفرنیا، منطقه کارمل را هنگامی کشف کرد که چند مایل دورتر، در شمال، هنگام جنگ کره، در دژ نظامی ارد مامور بود و بعدا آن را خانه خود ساخت.
در سال ۱۹۸۶ میلادی، ایست وود تصمیم گرفت تا ساختمانی کوچک را در پایین دست شهر کوچک کارمل بسازد اما دیوان سالاری دولتی حاکم بر این شهر کوچک مانع این کار شد.
بدین گونه او با کسب ۷۲ درصد آرا، به عنوان شهردار انتخاب شد. او این موقعیت را، دو سال حفظ کرد و در طی این مدت، یک توفقگاه خودروهای جهانگردان و قسمتی ویژه ای بر ای کودکان در کتابخانه شهر ساخت. همچنین ماموریت تاریخی پرورشگاه گله را نجات داد.
سانی بونو (Sonny Bono)، خواننده و شخصیت تلویزیونی، که در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ از موفقیت برخوردا بود، در سال ۱۹۸۸، به عنوان شهردار پالم اسپرینگز () ایالت کالیفرنیا وارد عرصه سیاست شد.
او انتخابات را با بالاترین اختلاف در تاریخ این شهر برد و خواست که ترکیبی از غرور شهری و جوان سازی اقتصادی را در این منطقه به وجود آورد.
او در سال ۱۹۴۴، به نمایندگی از ناحیه ۴۴ کالیفرنیا، وارد کنگره شد و دیدگاههای مهمی را درباره جرم، محیط زیست و قانون سرگرمی مطرح کرد.
در سال ۱۹۷۷، در پاسخ به مرگ شاهزاده دیانای انگلیسی، قانون حمایت از تجاوز به حریم خصوصی را مطرح کرد به گونه ای که آزار روزنامه های فضول را یک خلاف مجرمانه فدرال محسوب می کرد.
اما او سال بعد، طی حادثه ای هنگام اسکی، مرد.
همسر چهارم او، ماری بونو، با شکست رالف وایت (Ralph Waite) بازیگر نقش «جان والتون»، صندلی او را تصاحب کرد.
جسی ونچورا (Jesse Ventura)، سیاستمدار دیگری است که بال دیگر بازیگری، یعنی کشتی حرفه ای، وارد این عرصه شد. اگرچه او در بخشهایی از فیلمهایی مانند شکارچی(Predator) و مرد دونده (The Running Man) نقش آفرینی کرده بود. در هردوی این فیلمها، آرنولد شوارزینگر(Arnold Swarzenegger) هم بازی کرده بود.
او در سال ۱۹۸۸، با پیروزی شگفت انگیزی به عنوان فرماندار ایالت مینسوتا، از حزب اصلاح انتخاب شد و با صراحت از تنفس هوای تازه سخن گفت.
اما واقعیتها شروع به گزیدن کرد و مقبولیت او شروع به کاهش نمود. سرانجام او تصمیم گرفت در سال ۲۰۰۲ دوباره نامزد نشود.
در انگلستان، گلندا جکسون (Glenda Jackson)، برنده دو جایزه اسکار و بازیگر فیلمهای زنان عاشق(Women In Love) و الیزابت آر(Elizabeth R)، در ابتدای دهه نود از صحنه خداحافظی کرد.
او در سال ۱۹۹۲، انتخابات را با عنوان عضو مجلس حزب کارگر، برد. او می گفت که دارایی یک نفر بی نهایت وابسته است به محدوده کار انتظام یافته دیگری.
هنگامی که حزب کارگر، در سال ۱۹۹۷ قدرت را به دست آورد او وزیر راه و ترابری شد.
از آن زمان او صدای چپها در مخالفت با جنگ در عراق شده است.