ما در کاشانهای زندگی میکنیم که هرچند زیر صد متر مساحت دارد اما به نسبت متوسط جامعه، خانه بزرگی برای خانواده سه نفره ما محسوب میشود. کف خانه ما به جای سنگ و سرامیک با موکت فرش شده؛ آشپزخانهای معمولی دارد؛ گچبری و هالوژن و سرویس بهداشتی فرنگی و شومینه و آیفون تصویری هم ندارد.
امروز گذارم به چند بنگاه معاملات ملکی افتاد تا به نمایندگی از صاحبخانه، این کاشانه را برای رهن و اجاره بگذارم. یکی از بنگاهدارها دوستانه به من میگفت که «خانه ضعیفی است» و به راحتی مستاجر پیدا نمیکند. دیگری مؤدبانهتر، نداشتن کف سرامیک و آشپزخانه باز (اپن) و سرویس فرنگی و آیفون تصویری و … را باعث پایین آمدن قیمت اعلام کرد و ….
محله ما، شهرک شهید محلاتی، محله تعاونیساز متوسطی است. هر چند که برخی که دستشان به دهانشان میرسیده؛ این تغییرات را هم در خانههایشان اعمال کردهاند. اما به طور کلی، اهالی آن از نظر اقتصادی، متوسط و متوسط رو به بالا هستند.
از سوی دیگر، من و همسرم بعد از هشت سال آشنایی و همسری، دوست داشتهایم که خانه بهتری داشته باشیم اما هیچگاه احساس نکردهایم این سبک زندگی ما، در سطح اقشار ضعیف جامعه است.
راستش را بخواهید من امروز ترسیدم. ترسیدم که به عینه دیدم مسابقه رفاه و تجملگرایی تا کجاها کشیده.
داشتن کف سرامیک و آیفون تصویری و هالوژن و خیلی چیزهای دیگر، از واجبات زندگی نیست اما لوازم اضافهای است که قیمت تمامشده مسکن را بالا میبرد. و طبیعتاً اجاره چنین مسکنی نیز بالاتر خواهد رفت. نتیجه نهایی این ماجرا، فشار بیشتر برای کسب درآمد بیشتر خواهد بود که به راحتی و درصورت نبود تقوا ممکن است به درآمدهای نامشروع نیز بینجامد.
در این مسابقه رفاهزدگی، بعد از مسؤولان اجراییای که مبلغ و مروج آن بودهاند؛ صدا و سیما را مقصر میدانم. رسانه ملیای که ملی نیست و به قول آقای وحید جلیلی، رسانه میدان ولیعصر تا میدان تجریش شهر تهران است. رسانهای که با همین بیعدالتی رسانهای خود، به عدهای این توهم را خوراند که ایران تهران است و تهران، شمال آن.
آیا مسابقه رفاهطلبی و تجملگرایی را پایانی هست؟
مطلب پیشنهادی
قهرمانکشی ـ نگاهی به فیلم سینمایی «مزار شریف» حسن برزیده
یکی از نیازهای روزگار ما، معرفی «قهرمان»ها به جوانان و نوجوانان است. غربیها در قهرمانسازی، …
بسم الله
سلام
از پائین شهرک که به سمت بالا بریم دقیقا سیر تجمل گرایی مشاهده میشه! حتی تو ظاهر ساختمون ها!
نمی دونم کم کاری ما چقدر تاثیر داشته و صد البته بیکاری صدا و سیما!
امام صادقی شدیم ما هم! البته شاگرد رسمی شما نیستیم! ولی دنبال داستان هاتون هستم!
التماس دعا
یا علی