سرباز وطن!

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

ترس شبکه من و تو از برنامه‌های جدید شبکه کودک

۸ آبان ۱۳۹۹

از مدیریت پیام تا مدیریت ادراک

۷ مرداد ۱۳۹۸

درباره جهان داستانی رمان رستاخیز عاشقی

۷ مرداد ۱۳۹۸

از اول تیر ماه ۱۳۸۸، سرباز شده‌ام. هم‌اکنون هم با سر ماشین‌شده با نمره ۲ مشغول نوشتن‌ام!
محل آموزش ما، فرماندهی آموزش هوایی شهید خضرایی در خیابان دماوند تهران است. این پادگان متعلق به نیروی هوایی ارتش است و حدود یک سال است که آموزشهای سربازان وظیفه نیروی هوایی ارتش از قصر فیروزه به اینجا منتقل شده.
از نهم تیر، به شکل تمام وقت کچل شده آبی پوش به پادگان رفته ایم و حالا هم که از مرخضی آلودگی هوا، بهره‌مندیم!
دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا را از کارشناسی ها و کاردانی ها جدا کرده‌اند و در گروهانی مجزا جا داده‌اند.
پادگان فرمانده پرانرژی‌ای دارد به نام امیر سرتیپ دو آقایی که روی همه را کم کرده: هر سه نوبت نماز را در همه روزها، در مسجد است؛ صبحها زودتر از همه کادری‌ها به گروهانها سرکشی می‌کند و خیلی وقتها، بدون جلب توجه و حتی پنهانی، برنامه‌ها و تمرین‌ها و سخنرانی‌ها را رصد می‌کند.
از طرف دیگر، امیر هم جیک و پیک پادگان دستش است و هم به دانشجوها علاقه خاصی دارد. آنقدر که در صبحگاه مشترک، یک ربع از فهم و شعور بچه‌های ما تعریف و تمجید کرد!
طبیعی است که به چنین جایی، «هتل هوایی» بگویند!