دیشب فرصتی دست داد که فیلم سینمایی «درباره الی» را در تالار اندیشه حوزه هنری ببینم. در این مجال نمیخواهم به برنامهریزی و مدیریت افتضاح حوزه هنری در برگزاری چنین برنامه سادهای بپردازم که یک چشمه آن، صدور بلیت برای دو برابر ظرفیت تالار بود و چشمه دیگر، نمایش فیلم ۱۲۰ دقیقهای در سئانسهای ۱۲۰ دقیقهای! یعنی خیلی راحت، زمانی را برای ورود و خروج تماشاگران در نظر نگرفته بودند!
بگذریم.
دیدن درباره الی بسیار متاسفم کرد. این تاسف چند دلیل دارد:
۱ـ داستان این فیلم از این قرار است: دختری به نام الی (ترانه علیدوستی) مربی مهد کودک فرزند سپیده (گلشیفته فراهانی) است. او با اینکه چند سال است نامزد کرده، با اصرارهای سپیده راضی میشود همراه سه خانواده به شمال برود تا یکی از همدانشکدهایهای آنها را ببیند و برای ازدواج یکدیگر را بپسندند. در جمع این هشت نفر (سه زن و شوهر و یک پسر جوان و یک دختر جوان) عملا چیزی به نام محرم و نامحرم وجود ندارد و همه با هم دوست هستند! مجوز این صمیمیت هم بیشتر همدانشکدهای بودن چندین نفر از این زنان و مردان است.
بدین ترتیب، اصل ماجرای فیلم بر یک خیانت ـ البته خیانتی نهچندان غلیظ ـ شکل گرفته است.
۲ـ در نیمه ابتدایی فیلم، جابهجا، صحنههای رقص مردان گنجانده شده است. این در کنار بساط قلیانی است که مردها راه میاندازند و تصویر مجازی است از صحنههای غیرمجازی که کارگردان اجازه نداشته آنها را به نمایش بگذارد.
۳ـ فیلم اصلا در مقام نفی چنین روابط غیرشرعیای میان این سه زوج و آن دختر و پسر به دنبال آشنایی باهم نیست. بلکه بیشتر به روانشناسی و رفتارشناسی این هفت نفر دربرابر غرقشدن الی در دریا میپردازد. بدین ترتیب با اثری هنری در راه ترویج اباحهگری و بیبند و باری مواجه هستیم. موضوعی که توسط مقام معظم رهبری جزو مهمترین تهدیدات فرهنگی نظام جمهوری اسلامی قلمداد شده است.
۴ـ متاسفانه مشاور هنری رییس جمهور، آقای جواد شمقدری ـ که همچون اجل معلق بر سر وزیر ارشاد به نگهبانی و مچگیری مشغول است! ـ طی اقدامی نسنجیده و نابهجا، با کشیدن پای رییس جمهور به ماجرای شرکت یا عدم شرکت این فیلم در جشنواره فیلم فجر، عملا بازی باخت ـ باختی را برای اصولگرایان عرصه فرهنگ به راه انداخت که نتیجه آن، چیزی جز شهرت بیش از اندازه این فیلم و کشاندهشدن آوازه آن به خارج کشور نبود. آنچنان که اصغر فرهادی گفته است: «این حاشیه ها به صورتی بسیار اغراق آمیز به جشنواره فیلم برلین راه یافته بود.»
بازنشر این نوشته در انصار نیوز ـ ۱۳/۱۲/۱۳۸۷
بازنشر این نوشته در رجا نیوز ـ ۱۷/۱۲/۱۳۸۷
مطلب پیشنهادی
قهرمانکشی ـ نگاهی به فیلم سینمایی «مزار شریف» حسن برزیده
یکی از نیازهای روزگار ما، معرفی «قهرمان»ها به جوانان و نوجوانان است. غربیها در قهرمانسازی، …
فیلم را ندیده ام اما تجربه نشان داده است که با نظرات حزب اللهی در مورد فیلم ها خیلی موافق نیستم
با این حال چند خط آخرتان کاملا قابل تامل است…
زیارتتون قبول؛ چشمتون به جمال نیمه محجبه گلشیفته هم دوباره روشن شده.
دوست عزیز، چرا به گونه ای برخورد می کنید تا جوانان ما به شماها بگویند خشک مذهب و بیمار مذهبی؟ بگویم عزیز جان، به خاطر حسی که نسبت به گلشیفته داری، از قبل با نیت پیدا کردن یک سوژه به تماشای فیلم رفته ای، دروغ است؟ و از آنجا که می دانستی درباره الی نه فقط یک شاهکار هنری بزرگ در سینمای ایران و مایه ی مباهت سینمای ماست، بلکه آنقدر مضمونش پاک و عزیز است که از وزارت ارشاد بگیر تا برادرانت در کیهان و رسالت و…. نتوانستند ذره ای از فیلم ایراد بگیرند( و حتما میدانی که برادران کیهانی بدجوری فیلم را جست و جو کرده اند، ولی چیزی نیافته اند!)، لذا شما رفته ای به نکته ای اشاره کرده ای که به خداوندی خدا ذره ای تردید نکن که مخاطبان عنوان بیمار مذهبی و جاهل که اسلام و مذهب را بدنام می کند، به شما نسبت خواهند داد.
نکته ی غیر اخلاقی بدتری دراین فیلم عزیز و پاک پیدا نکردی؟ صحنه ی قلیان کشیدن؟ وای چه کار بدی! کاری که تمام مردان ایرانی می کنند و گنا هم نیست و دیگر تلویزیون هم بارها نمایشش داده. پس بالکل سینما و تی وی را توقیف کنیم تا خیال شما راحت شود. نظرتان چیست؟ رابطه غیر اخلاقی؟ نمی دانم به خدا. خوب است در سینمای ایران همه مجبور به حجاب داشتن هستند و کارگردان نمی تواند متهم شود که تو چند نا محرم را بدون حجاب در کنار هم نشان دادی. عده ای که هم دانشکده ای قدیمی هستند و حالا هر کدام ازدواج کرده اند، با یکدیگر رفت و آمد خانوادگی دارند. برای ۳ روز می روند شمال و بنده خداها کاملا هم در مقابل هم حجاب دارند و دروغ نگفته ام اگر بگویم حجابشان بین فیلم های تولیدی چند سال اخیر، جز بهترین حجاب ها بوده. گاهی آقایان یکطرفند و خانم ها یکطرف دیگر. بنده ی خداها کار زشت و زننده ای هم نمی کنند. ۴۰ دقیقه خوشند و بعد وارد آزمون بزرگ اخلاقی می شوند.
دوست عزیز ما خودمان بچه مذهبی هستیم. اما نه خشک مذهب که به بیماری پهلو بزند. بگویم خدا کمکت کند؟ بگویم درود بر جواد شمقدری(با هر نیتی) که سینمای ایران را از یک شاهکار بزرگ بهره مند کرد؟ برایم جالب است که بدانم آیا سطح فکر شما همینقدر است که بعد از دیدن چنین فیلمی، به همچین موضوع بی ربط و بی اهمیتی بپردازید؟ نه! مطمئنا خواستی بابت ناراحتیت از اینکه درباره الی دیده شد و اکنون در جشنواره شهر هم روی پرده است و سپس در اکران عمومی، حرصت را خالی کنی. اما دوست خوبم اصلا چه اصراری است به اینکه فیلم ببینی؟ شما که انقدر متدین و مومنی، چرا پا به محیط هایی می گذاری که ما کافران واردش می شویم؟ بروید و شبکه قرآن را ۲۴ ساعته ببینید. بهتر از دیدن یک مشت بی دین و ایمان است که از خدا دورند و خدا دوستشان ندارد، بر خلاف شما که شانه به شانه خدایی و خدوند دوستت می دارد…
حاجی گیر نده به این سازمان خدا زده!
خوب نیست!
نکن!
خدا به سر سازمانت میاره ها!
وقتی خوندم فهمیدم الکی نیست که اینقدر دوستت داریم
این فیلم فقط به دلیل حاشیه ها مشهور شد و هیچ حرفی برای گفتن نداشت .فقط خوش به حال کارگردان خوش شانس با گیشه ای که در انتظارش است.
باسمه تعالی
باهاتون موافق نیستم. در بسیاری از خانواده های مذهبی هم این اتفاق می افتد که افرادی نامحرم با هم به مسافرت بروند و با رعایت حدود شرعی که قبول دارم در فیلم رعایت نمی شود، مدتی را با هم خوش باشند. بماند که این دوستان نمایش داده شده در فیلم، هیچ ادعای مذهبی بودن ندارند و امثال اینها در مملکت زیاد داریم.
فرهادی دقیقا باید چه فیلمی بسازد؟ به نظرم بهترین کار این است که درباره طبقه شبیه خودش و اطرافیانش بسازد تا هم باور پذیر باشد و هم دقیق و موشکافانه. که همین طور هم بوده و هست. البته قبول دارم که فیلم فرهادی یک فیلم انقلابی و دینی نیست. اما قبول کنید که فیلم اجتماعی بسیار ارزشمندی است. درست مثل چهرشنبه سوری و شهرزیبا و حتی رقص در غبار.
به نظرم بیشتر از اینکه از فرهادی توقع ساختن فیلم مذهبی داشته باشیم، باید به حاتمی کیا بگوییم از فرهادی یاد بگیرد و درباره آدم هایی که خوب می شناسد فیلم بسازد.
حرف و بحث در این باب زیاد است. فقط خواهش می کنم تلاش کنیم ما مثلا مذهبی ها مثل آنها توهم توطئه نداشته باشیم. همین.
راستی امروز اتفاقی اصغر فرهادی رو دیدم. کلی پکر بود. ظاهرا فیلمش توقیف شده. این هم از نتیجه بازی به زعم شما باخت باختی که نمیدانم چرا در مملکت ما اینقدر زیاد است.
فیلم و شاهکاری که نه سیاسی بود نه غیر مذهبی من در عجبم که این فیلم با این زیبای و با گنجانده شدن هنری که اقای فرهادی دارند چگونه به خود اجازه توهین به این شاهکار سینمای ایران میدهید من که این فیلم را دیدم به تنها چیزی که توجه نکردم این خیانت ها نا محرم و از این قبیل چیزهاست
اقای مهترم سینما یک هنر است ان را با بی سوادی خود زیر پا نگزار .به امید ان روز که این فیلم را بتوانیم در شبکه های خانگی ببینیم و لذت ببریم این فیلم در تاریخ سینمای ایران چهشما بخواهید چه نخواهید خواهد ماند چون ارزش ان بسیار بالاتر از تفکرات پوچ شماست
عجیبه پس چرا من اصلا از فیلم خوشم نیومد من عاشق گلشیفته و ترانه و شهاب هستم ،بازی ها زیبا بود ولی فیلم را دوست نداشتم چون صحنه اعصاب خرد کن و روانی کننده زیاد داشت.به هر حال منو نزنید ترا خدا.میدونم همه خیلی خوشتون اومده ولی من نه!
با سلام
من دیشب فیلم مورد بحث را دیدم، با تمام حاشیه هایی که بحث شد این فیلم یکی از واقعیت های جامعه ما را به تصویر کشیده است. به نظر من جدا از جلوه گری بازیگرهای معروف این فیلم که به جذابیت آن دو صد چندان افزوده یک پیام ضمنی در آن نهفته است و آن اینکه در ظاهر ساده و بی آلایش آدمها، یک خود واقعی وجود دارد که دیر یا زود خود را نشان خواهد داد؛ چه الی و چه اطرافیان او و اینکه چگونه رفتار آدم ها خیلی سریع تغییر می کند و چقدر سطحی نگر هستند؛ اینکه الی در این فیلم دچار یک بحران هویت شده است بحرانی بین خواستن و نخواستن نامزد خود و اینکه این راه را ادامه دهد یا نه.
هیچ وقت نشد فیلمی ایرانی نگاه کنم و از دیدنش پشیمان نشوم—درباره الی رو هم وقتی نگاه کردم افسوس خوردم و از دیدنش پشیمان شدم— فقط کمی راز آلود بود که این راز هم در پایان فیلم لو میرود—فیلم های ایرانی تمام در حصار خندادن و افسوس و عشق و واقعیات جامعه ختم میشود—پیشنهاد میکنم کوهستان بروکبرک را ببینید –مشکلات واقعی جامعه در این فیلم نمایان است— موفق باشید
سلام.از فیلم خوشم اومد.چرا؟…چون در مورد هر چیز رای میگرفتن.باهم کنار میومدن و هوای همدیگر را داشتن.
ولی قشر خیلی مذهبی این نوع ارتباطات رو دوست ندارد و شرعی نمیداند.ولی توی جامعه همچین ارتباطاتی را وجود دارد.و عادی میدانند.خوب من این جور ارتباط رو دوست ندارم.
ولی یه چیزی رو هم بگم پیش شمایی که احساس امنیت میکنم..از اخلاق بچه مذهبی ها تازگیها خوشم نمیاد.الانی که بزرگتر شدم و اومده ام در جامعه و دیگر بچه دانشگاهی نیستم.احساس میکنم خود واقعیشان رو در جامعه نمیارند و تصویر خوشکله رو میارن که فرسنگها با خود واقعیشان فاصله دارد.سخت حرف میزنند برای اینکه بشناسیمشان و بتوانیم بشناسیم همدیگر را و ارتباط برقرار کنیم.بیشتر راز الود هستن.بنده خداها حق دارند چون باید مواظبت کنند از رفتار و اعمالشان ولی….نمیدانم چرا اینجوری فکر میکنم.ولی با این وجود زیر چشم مراقبشان هستم و دلم ارادت داره بهشون
سلام
جویل شماخر میگوید بهترین فیلم ان فیلم هست که بعد از تمام شدن فیلم تا ۲۰دقیقه مارا به فکر کردن وادارد.
این فیلم گیرم هیچ حرفی برای گفتن ندارد.
ولی تا ساعتها غرق در فکر میشی
بس میشه گفت که این یک شاهکاره.
نمیدونم چرا این فیلمهای خوبرو این جوری مورد نفرت قرار میدین
ما عراقی ها حسرت یک کار سینمای درست داریم شما با یک شاهکار اینجوری برخورد میکنید.حیفه به خدا.شما میتونید این فیلمرو در سینما ببینید ولی ما روز شماری میکنیم که یک فیلم ایرانی به اینجا بیاد
یا حق
آقای سرشار
مشکل شما فقط با محرم و نامحرم بودن؟؟؟
وبرای همه اونایی که میگن این فیلم هیچی نداشت.
اسلام به نظر شما فقط محرم و نامحرم؟؟فقط مبارزه با رواج اباحه گری و بی بند و باری ؟
اسلام حرفی در مورد پیش قضاوتی نزده؟؟
آقای سرشار فیلم فقط این حرفها نیست.
فیلم داره واقعیت خودمون رو نشون میده چیزی که هستیم ولی هیچ وقت نمیخوایم خودمونو ببینیم.
فقط و فقط و فقط بلدین آرمانی حرف بزنیم همین.
فیلم داره درباره زود قضاوت کردن هم حرف میزنه.
وقتی که الی میمیره خوب دقت کردین که هر کسی یه قضاوتی در موردش میکنه؟؟هرکی یه چیزی میگه.تا یاد یه اتفاقی می افتن نظرشون درباره الی عوض میشه.
دقیقا این اخلا ق ما ایرانیهاست.
هیچ کسی نمیدونه واقعا الی کی بوده ولی همه به خودشون این حق رو میدن که قضاوت کنن در موردش .
اینه اخلاق ما ایرانیها متاسفانه.
والا به خدا فقط فیلم رقص نبود.رفتن چند تا محرم و نامحرم با هم نبود.
یه ذره دست از این حرفها بکشین.
نمیدونم شما ها چطوری به فیلم نگاه میکنین.
هر روز از این نوع تفکر عذاب میکشم
فیلم فقط قلیون نیست.