بررسی چند نمونه عملیات فرهنگی

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

ترس شبکه من و تو از برنامه‌های جدید شبکه کودک

۸ آبان ۱۳۹۹

از مدیریت پیام تا مدیریت ادراک

۷ مرداد ۱۳۹۸

درباره جهان داستانی رمان رستاخیز عاشقی

۷ مرداد ۱۳۹۸

اینها متن عرایضم است در جمع مسؤولان فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در جمعه ۲۴ آبان ۸۷. بنا بود چند پیش‌نهاد بدهم برای کارهای فرهنگی. ۹ پیش‌نهاد داشتم که تفصیل آنها از حوصله این نوشتار خارج است.
اگر تاریخ نهضت انقلاب اسلامی ایران را خوانده‌ باشیم؛ فرازهای مختلفی در آن دیده می‌شود که لطف و منت خداوند سبحان، تجلی آشکاری پیدا می‌کند و حتی چشمهای نامحرم نیز، قادر به مشاهده آن است. از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ بگیرید که نهضت مردمی تا دم دروازه‌های کاخ مروارید پیش می‌رود و به اعتراف اسدالله علم، برای دسترسی به محمد رضا پهلوی و به هلاکت رساندن او، تنها باید یک لایه حفاظتی را پس بزند؛ اما این اتفاق نمی‌افتد و نهضتی که هنوز نیروهای آن در شکمهای مادران یا گهواره‌ها به سر می‌برد؛ به پیروزی نمی‌رسد. پیروزی موقتی که در نگاه کلانتر، چیزی جز شکست درازمدت نیست.
تا ۱۴ آبان ۱۳۸۷ که آقای علی کردان، از دولت عدالت‌خواه کنار گذاشته می‌شود تا یکی از نمادهای نظم ناعادلانه مدیریتی کشور یعنی مسابقه شرم‌آور مسؤولان برای خرید مدرک تحصیلی و جعل سوابق علمی به شکل عبرت‌آموزی پایان یابد.
از سوی دیگر نباید از یاد ببریم که همه این لطف و منت الهی، تنها و تنها برای افتخار این نهضت به تلاش در زیر سایه پرچم حضرت بقیه الله (عج) و پیروزی نهایی جبهه حق بر باطل است. بنابرین بسیار طبیعی است که علی‌رغم همه تلاشها و اخلاصهای نیروهای این نهضت، پیروزی نهایی به دستان ما شکل نگیرد و همانگونه که معصوم (ع) فرموده‌اند پیروزی موعود در دریایی از عرق و خون به ثمر رسد.
اما جمع حاضر، یکی از خصوصی‌ترین و محرم‌ترین جمع‌های نظام جمهوری اسلامی است. خود بهتر می‌دانید که هر اندیشه‌ای به خلق گفتمانی می‌انجامد که نتیجه این گفتمان یک حرکت بزرگ خواهد بود و ما در مسیر اندیشه اسلام ناب محمدی (ص)، از مرحله نهضت انقلاب اسلامی و تشکیل جمهوری اسلامی گذر کرده‌ایم و در تلاشیم تا با نیل به دولت اسلامی، به مراحل بعدی که ایجاد جامعه نمونه اسلامی و ان شاء الله تشکیل تمدن اسلامی است؛ خود را نزدیک کنیم.
اما گفتمان انقلاب اسلامی برای پیشبرد اهداف خود دست به خلق نهادها و ساختارهایی زده است که به نوعی بی‌بدیل و بی‌هماورد هستند: از تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرفته تا جهاد سازندگی و بسیج مستضعفین و ….
اما در بین همه این حرکتها، چند حرکت در فاصله پذیرش قطع‌نامه ۵۹۷ تا رحلت حضرت امام (رض)، کلیدی و بسیار تامل‌برانگیز است: صدور فرمان تشکیل بسیج دانشجو و طلبه و پیام ایشان به روحانیت. برای همین است که سخن گفتن در این جمع بسیج دانشجویی، سعادت بزرگی برای این فقیر محسوب می‌شود.
بسیج دانشجویی از بدو تشکیل آن در دوم آذر ۱۳۶۷ تا به امروز، به تلاش برای تحقق اهدافی مامور شده است که فهرست‌وار از کنار آن می‌گذرم:
۱ـ دفاع از اسلام و انقلاب و پاسداری از اصول تغییر ناپذیر «نه شرقی ـ نه غربی»
۲ـ ایجاد اتحاد میان حوزه و دانشگاه
۳ـ تغذیه علمی پایگاه‌های بسیج و تبیین چهارچوب‌های اصیل اسلام ناب محمدی
۴ـ اندیشیدن در باب ایجاد حکومت بزرگ اسلامی
۵ـ به وجود آوردن هسته‌های مقاومت در تمامی جهان
هرچند که علی‌الظاهر هدفهای چهارم و پنجم تنها محدود به بسیج دانشجویی نیست و کلیت بسیج به تحقق آن مامور است.
مروری بر رهنمودهای مقام معظم رهبری نیز نشان می‌دهد که این پنج راهبرد اساسی بسیج دانشجویی به بیانهای مختلف مورد تاکید ایشان بوده است هرچند که از ششم آبان ۱۳۸۱، طی پیام مشهور خود، جنبش دانشجویی را به پیگیری «مساله عدالت» مامور فرموده‌اند و در ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۲ در دانشگاه شهید بهشتی، تبدیل مطالبه عدالت به گفتمان غالب در محیطهای جوان و دانشجویی را خواستار شده‌اند. چرا که بنابر بیانات ایشان در افطار دانشجویی ۱۰ آبان ۱۳۸۳، «گفتمان عدالت یک گفتمان اساسی است و همه چیز ماست. منهای آن، جمهوری اسلامی هیچ چیزی برای گفتن نخواهد داشت.»
پس مشخص است که کلیه فعالیتهای فرهنگی بسیج دانشجویی باید دارای یکی از اهداف پنج‌گانه راهبردی آن باشد و در مرحله فعلی حرکت انقلاب اسلامی، مطالبه عدالت مهمترین رویکرد این فعالیتها باشد.