برادران شیعهمان در لبنان، منتظر جنگ سرنوشت هستند. جنگی که دو رو بیشتر ندارد: یا اسرائیل دوباره شکست میخورد و یا پیروز میشود.
جنگ سرنوشتساز آینده در لبنان را میتوان آخرین تلاش اسرائیل برای «بقا» دانست. پیروزی احتمالی اسرائیل در این جنگ، میتواند توجیهی برای سودمندی بقای اسرائیل برای استکبار جهانی باشد و شکست آن، مهر پایانی برای این پروژه شصت ساله انگلیسی ـ آمریکایی ـ صهیونیستی.
سخنان امروز رهبر دلاور عربی، سید حسن نصرالله (حفظه الله) درباره حمله قریب الوقوع اسرائیل به لبنان، هشداری برای ما جوانان شیعه ایرانی نیز بود.
قطعا در این حمله، اسرائیل و آمریکا و همپیمانانشان از تمام توان خود برای ضربه زدن به مقاومت استفاده خواهند کرد و تابع هیچ قانون و قاعده و عرف بینالمللی و انسانی و دینی نخواهند بود. چرا که باید هرچه در چنته دارند بنمایانند و ضرورت بقای اسرائیل را ثابت کنند.
متاسفانه، نعمت تشکیل جمهوری اسلامی در ایران، بسیاری از ما جوانان شیعه ایرانی را از وظایف اصلی خود غافل کرده. از اینکه سایه ولیفقیه بر سرمان است، آسوده خاطر شدهایم و ابتکار عمل تاریخی خود را در دهه پنجاه و شصت شمسی (هفتاد و هشتاد میلادی) از دست دادهایم.
معلوم نیست که چند روز یا حتی چند ساعت دیگر تا جنگ سرنوشتساز در لبنان باقی مانده است و ما وظیفه داریم در این فرصت کم، بنا بر امکانات و تواناییهای گروههای مختلف خود، اقداماتی را طراحی و اجرا کنیم.
باید آماده باشیم تا درصورت حمله غرب به مقاومت اسلامی در لبنان، منافع آنی در دسترس غرب را مورد هدف قرار دهیم و جبهههای جدیدی را علیه دشمن بگشاییم.
فرصت کم است و دشمن هار و لگام گسیخته، دندان نشان میدهد. باید بشتابیم.
مطلب پیشنهادی
قهرمانکشی ـ نگاهی به فیلم سینمایی «مزار شریف» حسن برزیده
یکی از نیازهای روزگار ما، معرفی «قهرمان»ها به جوانان و نوجوانان است. غربیها در قهرمانسازی، …
فکر کنم بهتره بگید مسلمانان و نه فقط شیعیان … !
نعمت تشکیل جمهوری اسلامی در ایران، بسیاری از ما جوانان شیعه ایرانی را از وظایف اصلی خود غافل کرده.
در ایران کسانی به نام اهل سنت و مسیحی و یهودی و … وجد ندارد ؟؟؟؟؟؟
شاید …
آیا انقلاب را فقط ما بوجود اوردیم یا تشکیل جمهوری اسلامی را دادیم ! باز هم شاید …
موفق باشید !
وبلاگ جالبی برای نقد وبلاگ خواهد بود اگر به مطالب حاشی ای بیشتر ÷رداخته بشه تا به زیبایی و نگارش نوشته …
فکر کنم نقد وبلاگ شما بیشتر باید مفهومی و انتقادی باشه …
باز هم خیلی خوشحال شدم !
یا حق !