موجهای استعفا در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

ترس شبکه من و تو از برنامه‌های جدید شبکه کودک

۸ آبان ۱۳۹۹

از مدیریت پیام تا مدیریت ادراک

۷ مرداد ۱۳۹۸

درباره جهان داستانی رمان رستاخیز عاشقی

۷ مرداد ۱۳۹۸

سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران یکی از سیاسی‌ترین سازمانهای فرهنگی کشور است. نه اینکه بخواهد رفتار سیاسی از خود نشان بدهد، بلکه توقعات گروههای سیاسی از آن بالاست.
دلیل این انتظار سیاسی از سازمان فرهنگی هنری نیز کاملا مشخص است. این سازمان با داشتن ۲۹ فرهنگسرا و حدود ۱۵۰ خانه فرهنگ و ۲۰ـ۳۰ مرکز فرهنگی دیگر، بزرگترین سازمان اجرایی فرهنگی کشور است و به دلیل حضور در مهمترین شهر کشور، اهمیت بسیار زیادی دارد.
ضمن اینکه عدم تقسیم وظایف نهادها و سازمانهای فرهنگی کشور (همان مهندسی فرهنگی که حضرت آقا بر آن تاکید دارند) بازار رقابتها و حسادتها را میان این سازمان و وزارت ارشاد و دیگر نهادها داغ کرده است.
در این یک سال و شش ماهی که مسؤولیت فرهنگسرای دانشجو بر گرده‌ام بوده، از نزدیک شاهد تاثیرات منفی این توقعات سیاسی بر عملکرد سازمان بوده‌ام. مثال ساده‌اش، شایعه‌های دو هفتگی برکناری یا استعفای دکتر علی عسگری از ریاست سازمان بود که به شکل انبوه و بیشتر از طریق پیامک پخش می‌شد.
اما در همین ۱۸ ماه، موجهای استعفای قابل تاملی را شاهد بودم:
۱ـ استعفای مدیر کل روابط عمومی و زیر مجموعه‌اش در اوایل تابستان ۸۵
در اوج فعالیت جشنواره تابستانی سازمان، ناگهان جواد آشتیانی مدیر کل روابط عمومی و مهدی گیوکی مدیر ارتباطات و رسانه، مجتبی خشایار مدیر تولید و تبلیغ، علی محمدی‌زاده (فرزند استاندار خراسان رضوی) قایم مقام، محمدرضا پورحسین رئیس فرهنگسرای توچال، فریبرز کلانتری مسؤول تبلیغات و رضا دهدشتی همه با هم استعفا دادند و رفتند!
دلیل این استعفای دسته‌جمعی هیچ‌وقت اعلام نشد اما از گوشه و کنار شنیدم که علت آن، زیر بار نرفتن امضای برخی قراردادها بوده است. این استعفا هر چه که بود، سیاسی نبود و بیشتر عدالت‌خواهانه بود اما زود تعبیر سیاسی یافت و به دومین قلع و قمع نیروهای دکتر احمدی‌نژاد تعبیر شد!
۲ـ استعفای رییس سازمان و برخی مدیران ارشد
در اردیبهشت ماه ۸۶، دکتر علی عسگری رییس سازمان و سپس امین متولیان معاون فرهنگی، امیرحسین دهقان مدیرکل اداره کتاب و کتاب‌خوانی از سمتهای خود استعفا دادند.
دلیل استعفای دکتر عسگری در رسانه‌ها تصمیم بر شرکت در انتخابات مجلس عنوان شد اما شاید علت واقعی آن، احساس عذاب وجدان شدید دکتر محمدباقر قالیباف شهردار تهران از ضعفها و ناتوانی‌های فرهنگی مجموعه شهرداری تهران بود.
احساس کم‌کاری‌ای که به نظر شهردار تهران، با تجمیع مدیریت معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری با سازمان فرهنگی هنری شهرداری مرتفع می‌شد.
جالب اینکه شهردار شخصا قول داد هر هفته نصف روز را از اوقات کاری خود به مساله فرهنگ اختصاص دهد که …!
۳ـ استعفای معاون هنری
در اوایل پاییز ۸۶، محمدمهدی عسگرپور از سمت معاونت هنری سازمان استعفا داد و دلهای داغ دیده بسیاری را شاد کرد! او به اعتقاد قوی بنده، پاشنه آشیل (چشم اسفندیار) فعالیتهای دوران دکتر عسگری بود و تلاش وافرش در میدان دادن به عناصر غربزده و چهره‌های کج اندیش، مهمترین دلیل برکناری دکتر عسگری و ایجاد نارضایتی از مجموعه سازمان بود. یک نمونه ساده ماجرا، برخورد بنده با گروه تصویر برداری شبکه ماهواره‌ای MITV بود که با اعتراض شدید شخص ایشان و دیگر زیرمجموعه وی، مواجه شد و حتی پای اداره کل بازرسی سازمان و … را وسط کشید و شد آنچه شد! بگذریم.
اما عسگرپور به خاطر چشم و ابروی دکتر عسگری استعفا نداد. او پنج ماه پس از رفتن دکتر عسگری و بلافاصله پس از انتصاب دکتر مجید سرسنگی به عنوان قائم مقام سازمان استعفا داد. شاید دلیل استعفا، تئاتری بودن دکتر سرسنگی بود. عسگرپور نیز استعفای سیاسی نداد.
۴ـ استعفای سرپرست معاونت برنامه‌ریزی و توسعه
یکی ـ دو ماه پیش، امیر مسعود حبیبیان از سرپرستی معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سازمان استعفا داد. دلیل استعفای او، ظاهرا تصمیم مدیریت جدید سازمان بر کاهش حجم معاونت وی و احتمالا تنزل رتبه سازمانی این معاونت به یک اداره یا یک دفتر بود.
یکی از مهمترین کارهای حبیبیان، تغییر ساختار سازمان در دوران دکتر عسگری بود که انصافا نفس سازمان را گرفت و حرکت آن را در دوره‌ای کند کرد و نتیجه چندانی هم نداشت.
۵ـ برکناری رییس فرهنگسرای رسانه
حدود یک ماه پیش، شاکر واثقی رییس فرهنگسرای رسانه به شیوه بدی برکنار شد. شیوه برکنار کردن واثقی بدون تدبیر لازم و شاید حتی ناشیانه بود و …
۶ـ استعفای رییسان فرهنگسراهای طبیعت و نوجوان
چندی پیش، محمد نصرتی از فرهنگسرای طبیعت استعفا داد و معاون مالی اداری مؤسسه ایران شد.همچنین شریفی از مرکز فرهنگی هنری نوجوانان شهر تهران استعفا داد اما نمی‌دانم به کجا رفته است.
به هر حال، این دو استعفا نیز سیاسی نبود.
۷ـ برکناری رییس فرهنگسرای پایداری و استعفای مدیر کل بازرسی و مدیر حراست
دیروز سید عماد حسینی از ریاست فرهنگسرای پایداری برکنار شد. همچنین ناصر قره‌باغی از اداره کل نظارت و بازرسی سازمان استعفا داد. قبل از این دو ماجرا، میرسجادی نیز از مدیریت حراست استعفا داده بود.
عماد حسینی و قره‌باغی به خاطر درگیری پیش‌امده بینشان رفتند. هرچند قره‌باغی یک‌دفعه رفتن خود را ناتوی فرهنگی وصل کرد!
چون درباره عملکرد آقای قره‌باغی در اداره کل بازرسی سازمان، دل پری دارم و بارها بی‌تدبیری‌ها و سوء‌مدیریت‌ها و بی‌سوادی‌ها را به اطلاع ایشان رسانده بودم؛ توضیح این ماجرا را به بعد موکول می‌کنم. اما احساسم این است که استعفای پر سر و صدای ایشان، خیلی سیاسی نبود و بیشتر به خاطر ناتوانی‌های کاری بود. هرچند که در متن استعفا، شکل ماجرا کاملا سیاسی شد و زودتر از سازمان، به رسانه‌ها راه یافت!
——-
تکمله:
یادم آمد که اخیرا، مدیرعامل و نیروهای خبرگزاری شهر هم دسته‌جمعی استعفا دادند. استعفای اینها در اعتراض به قرار گرفتن زیر نظر اداره کل روابط عمومی سازمان بود و به نظر من، پس از رفتن آقای متولیان از معاونت فرهنگی، دیر یا زود اتفاق می‌افتاد.