شاید این مطالب برایتان مفید باشد
یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۲: این یادداشت را از داخل دانشگاه می نویسم. طبق معمول مشکل فارسی ساز دارد و نه ویرگول تایپ می شود و نه گیومه!
امروز به بهانه ای در نرم افزار نمایه به دنبال مطالبی درباره آقای رضا امیرخانی می گشتم. یکی از آن مطالب داستان کوتاه «سال نو» بود که در ماهنامه نیستان به مدبر مسئولی سید مهدی شجاعی چاپ شده بود.
یادم می آید آن موقع که این داستان کوتاه را خواندم غرق لذت بازی های نویسنده با داستان و عناصر داستانی شدم. برای من این بازیچه قرار گرفتن مرز نویسنده و شخصیت هایش و حتی منطق معمول داستانی خیلی جذاب بود.
آن موقع نمی دانستم رضا امیرخانی کیست. یعنی اصلا در این حال و هواها نبودم. دانش آموزی دبیرستانی بودم که دغدغه اصلی اش درس است. هرچند که تا رمان و مجموعه داستان تازه ای به دستم می رسید آن را می خوردم! اما زیاد به خود نویسنده ها و شخصیتشان کاری نداشتم.
حالا من سه رمان از امیرخانی خوانده ام: ارمیا (دوبار). من او و ازبه. همچنین یادداشتهای او را درباره فرار مغزها. مصرانه پیگری می کردم.
با اینکه یکبار بیشتر امیرخانی را از نزدیک ندیده ام اما تصویری از او در ذهنم ایجاد شده که بعضی خوانده ها و شنیده هایم آن را تایید می کند. تصویر ذهنی من از امیرخانی، جوانی باهوش است (او جزو استعدادهای درخشان بوده) که همیشه لبخند بر لب دارد (این را آقای فردی هم درباره امیرخانی گفته اند) و نویسندگی را یک شغل نمی داند. فکر می کنم نویسندگی برایش حکم تفریحی را دارد که چون حالتی خدایگونه به نویسنده می بخشد؛ او را بیشتر از چیزهای دیگر مجذوب خود کرده است.
البته لذت این خدایگونگی نویسنده. به معنای مثبت آن. خیلی ها را به ورطه نویسندگی کشانده است.
شاهد من بر این مدعا، نوع نامگذاری کتابهایش، رمان «من او» و یکی از مصاحبه های اوست. امیرخانی در این مصاحبه حرف یکی از شخصیت های «من او» را تایید می کند:
عجب کار هجوی است این نویسندگی!!
راستی کسی از «بی وتن» امیرخانی خبر ندارد؟!
salam va bad khaste nabashid mataleb ghashangi daryd man baraye ashna shodan ba kasany ke ketab haye aghaye amir khani ra mikhanand dar hale gasht dar inte net hastam az noe neveshte hatun fahmidam bayad kheyly az in nevisande khoshetun oomade bashe mesle man man ham ermia ham az beh ham mane oo ham naser armany ro chand bar khundam va tamayol daram be tabadole nazaryat va etelaatam ba kasany ke matalebe in nevisande ra ro mikhunand age meyel be ham kary ba man hastyd mitunid be man mail bezanid ye be weblogam biyd
movaffagh bashid
سلام.
همیشه صبر ودقت شما برای من ستودنی بوده و از آشنایی با وب سایت شما بسیار مسرورم.
یا حق
سلام
من از طزفداران رضا امیرخانی و نوشته هایش هستم.
امروز داشتم درباره من او تو سایت گوگل سرچ میکردم تا به مطلب شما برخوردم.
میخواستم خبر چاپ رمان جدیدشو به شما بدم.
بیوتن توسط انتشارات علم چاپ شد.
امیدوارم کتابو تهیه کنی و با دقت بخونی.
خیلی ممنون.
محمد نادعلی نسب
دل نوشته های رضا رو مث شعرای کاظمی(افغان)دوس دارم
اول سلام معلومه ادم خوش سلیقه ای هستید چون رضا امیر خانی رو انتخاب کردیدایشون یه کتاب دیگه هم دارن که شما چیزی دربارش نگفتین(ناصر ارمنی)البته خاطرات ۱۰ روزه ایشون با رهبر توی کتاب سیستان رو نباید فراموش کرد درضمن کتاب جدیدشون هم که بعد از فقط ۸روز به چاب دوم رسید بااسم بی وتن بیرون اومد اهل رادیو هم میتونن این رمان رو توی برنامه نشانی از رادیو جوان بشنون در اخر هم باید بگم سایتتون زیاد به روز نیست مطلباتون هم……. بیشتر وقت بذارید موفق باشید
رضا امیر خانی یک ادم پولدار است که میتواند با خیال راحت نویسندگی کند.اگر خیلیهای دیگر با موقعیت مالی اون بودن مثل اون میشدن
————
سرشار: پولدار بودن به نویسندگی با خیال راحت کمک می‌کند اما شرط کافی نیست. رضا امیرخانی بسیار باهوش و بسیار اهل مطالعه است. اینها نیز به موفقیت او بسیار کمک کرده است.
خواهشمندم ایمیل یا وب سایت رضا امیر خانی را بنویسد
————-
http://www.ermia.ir
سلام!
خوبه…….
جالبه……….
هم نویسندگی هم خواندن و خواندن و خواندن….
چرا بی وتن چاپ شد ……..خوندمش…
قشنگ بود!……. میخونیش…..مگه نه؟!
از رضا بابت بی و تن ممنونم .
در حال خواندن کتابش هستم برای بار دوم .
نوشته های رضا امیرخانی .حرف دل خیلی لز آدمهایی که ساکتند. نشت نشا بی وتن معرکه است اون رو به همه همکارام معرفی کردم. خیلی خوشحالم که شما هم از نوشته هاش لذت میبرین
سلام
کاشکی آقا رضا “بیوتن” رو نمی نوشت یا حداقل بجای ارمیا یه شخصیت جدید معرفی می کرد. شاید اگه قبلاارمیا رو نخونده بودم میتونستم یه جوری باداستان رابطه پیدا کنم. ارمیا برای رسیدن به عشقش راهی دیار غربت میشه ولی نه تنها توی هیج جایی از داستان اثری از عشق نمی بینیم تازه با اون اوضاعی کا برای اون پیش میاد همش از خودمون می پرسیم آخه برای چی اینجا مونده؟ به خاطر کی و چی داره اینهمه مشکل رو توی غربت تحمل میکنه؟ جایی که نه عشقی هست نه دوستی نه همفکری حتی دوستای شهیدش هم مدام باهاش قهر میکنن
اللهم ارحم من لا یرحمه العباد و اقبل من لا یقبله البلاد! منتظرم…
بیوتن قشنگ بود اما من او یک چیز دیگری بود قبول داری
سلام من ادمی بودم که اصلا اهل رمان نبودوم ولی وقتی خواهرم من او رو بهم داد……………به من بی و تن رو کامل نخوندم اما خیلی به نظرم خسته کننده اومد مثلا اسم خیابان ها و ادرسشون مبهم بود وبخاطر سختی اسم تصویر واضحی از صحنه های رمان تو ذهن نمیاومدو همش فراموش می شد یا اینکه یه حالت مردگی به ادم دست میداد
به نام خدا
سلام
من او یه چیز دیگه است.مگه نه؟
کریم،علی،مهتاب،مریم،باب جون،هفت کور…حتی دریانی
همشون قشنگن…سال هزارو سیصد ودوازده شمسی خانی آباد
سلام.نمی دونم چرا هرچی می خواهم نوشته های رضا امیرخانی رو بشکافم نمی تونم دوست دارم توصیفاتم مثل اون باشه ولی ….واقعا دمش گرم
همه کاراشو خوندم صداقت و حقیقت داستان سیستان یه چیز دیگه است
سلام. من رضا امیرخانی رو از دوران مدرسه میشناختم . نوشته هاش توی مجله استعدادهای درخشان ( مراکز استعدادهاید رخشان) چاپ میشد . همیشه نوع نگاه و تفکرش و سیاق نوشته هاشو دوست داشتم . من تا حالا رمان نخونده بودم بیوتن اولین رمانی بود که خوندم باید بگم عالی بود. وقتی رمان تموم شد دوست داشتم فقط گریه کنم. اگه فرصت کنم دوباره میخونمش.
سلام، ارمیا خیلی خوب بود ولی وسطاش بعد رفتنش به جنگل روندش خسته کننده شد. من او عالی بود، البته اشکال هم داشت. بیوتن رو خریدم ولی نخوندم. کتابای خوبین ولی خیلی خیلی گرونن!
سلام ،
ارمیا خیلی بد تموم شد . من او عالی بود و بیوتن از اون هم عالی تر . من او آخرش خیلی ساده بود با این که کل کتاب عالی بود ولی بیوتن آخرش هم سبک امیرخانی داشت !
با اجازه !
سلام.باید به اون آقایا خانومی که خودشو بیوتن معرفی کرده بگم که ارمیا خیلی هم عاشق بود.وبرای دیدن عشقش هم نیازی به چشم بصیرت هم نبود. بعدشم به نظرمن برای ارمیا ایران یاامریکابودن خیلی فرقی نمیکرد.ارمیا از همه جا می نالید.برای همین هم میخواست بمیره
بیوتن خیلی بدتموم شد.آقای امیرخانی خیلی نامردی .چراارمیا رو کشتی.من فکر میکنم شما خودتونو بجای ارمیا کشتین.
تفکرات این نویسنده بسیار برای ایران ما نیازه. ای کاش راهی بود برای عملی کردنشان
من او بهترین رمان بعد انقلاب
این سبک قلمو اصلا نداشتیم ما
واقعا اقا رضا دمت گرم
من با من او زندگی کردم ………..
wow!
من که خودم عاشق “من او”هستم!
دیوانه کننده است
اولین کتابیه که دارم برای بار دوم میخونم و برام همون جذابیت قبل رو داره,حتی بیشتر!
“اولااونی که بی ادبه,حکما بی ادبه!
ثانیا گر به پیری رسد عجب است”!
من تا همین چندوقت پیشا نمیدونستم که کریم آخرش شهید میشه…به پیری نرسید دیگه!
خلاصه اینکه کتاب محشری بود بین ۱۲۷ تاکتابی که خوندم…
من عشق فعف ثم مات مات شهیدا!
این خیلی محشر بود!
سلام
واقعا کتب آقای امیر خانی عالیه……….
من که واقعا لذت میبرم از خوندش ………
آقای امیر خانی از جمله نویسنده هایی هستند که واقعا کتبشون ارزش خوندن داره.
به قول معلم دینیمون: آدم باید فسفر بسوزونه تا داستانهاش رو بفهمه….
وجود آقای امیرخانی در ایران برای ما یک افتخاره.
من رمان بیوتن راخواندم واقعا متفاوت بود.از آقای امیرخانی تشکر میکنم
رمان من او بی شک بهترین کتابی است که تا به حال خوانده ام. واااقعا خیلی عالی بود.من خوندنش رو به همه توصیه میکنم.موید باشید.
بهترین نویسنده ای که تو عمرم دیدم
that is bestttttttt nevisande
khadaee mahshari reza
tooo dabirestan ham asheghet booodam
mahtab fattah dokhtare papati eskandar mache olaghe karim
“من او” آدمو عاشق می کنه
تشبیه بوی یاس “من او” توی خاطرم مونده و از امیر خانی به خاطر “من او” ممنونم
“من او” کتابی بود بسیار عالی و لذت بخش
اما “بیوتن” اونی نبود که انتظار داشتم فک میکردم بهتر از این باشه هیچ وقت به پای “من او” نمیرسه
به همه پیشنهاد میکنم “داستان سیستان” رو هم بخونن واقعا دوست داشتنی بود(حداقل واسه من که اینجوری بود)به عمو رضا غبطه میخورم ….
امیر خانی بهترینه.حرف نداره .همه عاشقشن. خیلی زیبا می نویسه.خیلی .اصلا نمیتونم ر مورد نوشته هاش حرفی بزنم .امیر خانی کجا و ما آدم های سطح پایین کجا؟؟؟؟؟؟
سلام آقای امیرخانی هم خودتون هم قلمتون هم کتاباتون بی مثاله.با خوندن کتاباتون نه تنها تحول بزرگی درسبک کتاب خوندن من به وجود اومد که خیلی ازافکارمم سامان داد…بی نهایت ممنونم.
نویسنده به باحالیو سیستمی آقای امیر خانی ندیدم با تمام وجود میگم حرف نداره من او بیوتن نشت نشا از به داستان سیستان….. همشون عشقه
سلام”آقای امیرخانی کتابای جالبی نوشته اندوبرای من که تابه حال کتابای اینجوری نخونده بودم. من اولین بارباداستان سیستانشون اشنا شدم که دوستم بهم دادودیگه بهش پس ندادم شخصیت ایشون وطرزفکرشون خیلی به خودم نزدیک می دیدم که باعث شدبقیه کتاباشونوبخونم من او داستان عجیبی بودکه من خیلی از مطالبشو نفهمیدم ولی خیلی بهتر ازبیوتن بود که من واقعا نفهمیدم سوالهای زیادی ازکتابها توذهن من که خیلی دوستدارم جوابهاشو پیداکنم واینکه سوالهامو بانامه براشون پست کنم.
من که واقعا خئشم اومد هر کی نخونده بهش پیشنهاد میکنممخصوصا داستان سیستان
سلام !! کسی از کتاب جدیدش خبر نداره ؟؟
هممممممممه ی نوشته هاتونو دوس دارم
ازعلی من او گرفته تا خشی بیوتن
ازحاج عبدالله والی گرفته تا سه دولتیای نفحات نفت
پیش خودم امیر صداتون میکنم
فقط تو رو نمیخونم از همه ی اونایی که میخونم تو ی چیز دیگه ای!
من خیلی کتاب میخونم ولی کتابهای امیرخانی همیشه نم اشک توی چشام میاره وعجیب خودم رو جای شخصیتهای کتاب میارم .موفق باشه وهمیشه قلمش پر بار
یادش بخیر من بی وتنو تموم نکرده دوبار خونده بودم (تا حالا شده ۹ بار) هر وقت میخونم یه چیز تازه ازش می فهمم.الان فک کنم من بهتر از آقا رضا بتونم تفسیرش کنم.
با سلام
کتابهای مهندس جالب هستند اما مساله ای که توجه من را جلب کرد و علت آنرا متوجه نشدم غم انگیز بودن بیش از حد داستانهاست
سلام دوستان من.من گاهی اوقات یه چیزایی می نویسم نویسندگی رو دوست دارم اون هم توی حوزه ی داستان.نقاشی هم می کنم.بایدبگم من به اقای رضاامیرخانی دیگه عمو رضا میگم چراکه ایشون هم مثل عموی شهیدم چیزهای زیادی به من یاد دادند خودشون وکتاب های بی نظیرشون رو دوست دارم…باارزوی سلامتی برای خودشون وخانوادشون خدانگهدار…
خلاقیتی ست عجیب پشت نوشته هایش.و البته کمی ضعف در به پایان رساندن داستان ها.مثل من او که کاش فصل آخرش همخوانی داشت با باقی فصل ها…
آنقدر تعریف کردید رفتم من او را گرفتم که بخونمم خوندم نظرم رو میگم
سلام اقای امیرخانی کتاب جانستان کابلستان را خواندم بسیار عالی بود. بیشتر قسمتهاش، مثل فیلم جلوی جشمم میاد. عالی نوشتی خیلی حرفهایی که تو این کتاب بود به زیباترین طریق ممکن بیان کردی. خیلی ازت ممنونم . این اولین کتابی بود که از نوشته هاتون خوندم و من بعد نوشته هاتون را پیگیری می کنم . خدا پناهت باشه .
سلام اقای امیرخانی عزیز
من دانشجوی ارشد سیما هستم
با شما از راه کتابهاتون اشنا شدم
و فکرتون رو میپسندم
مدتهاست تصمیم دارم برای پایان نامه
انگشتر از مجموعه ناصر ارمنی رو به صورت فیلم کار کنم لطفا نظرتون رو بفرمایید
و در صورت امکان راهنمایی کنید
منتظر پاسختون هستم
سپاس
————
سرشار: دانشجوی محترم کارشناسی ارشد. این پایگاه، متعلق به جناب آقای امیرخانی نیست. به بالای صفحات توجه بفرمایید. برای ارتباط با ایشان به نشانی http://www.ermia.ir مراجعه فرمایید.
من تا حالا همهی کتابها رو به غیر از این کابلستان خوندم
به نظر من حیف این نویسنده و حیف این کتابا که آدم باید با هزار بدبختی کتابا رو پیدا کنه
یعنی ناشر بهتر پیدا نکرده//؟
سلام
من واقعا امیرخانی رو دوست دارم . چون دوست داناست و با انتقادات بجا هشدارهای لازم رو می ده . در کل مملکت این جور آدم کم داریم .
موفق باشید .
سلام من عاشق طرز فکر ایده ال وبالای رضا امیر خانی هستم.پشت این نوشته های موشکافانه وتیزبین یه هوش جالب و یه جسارت وخلاقیت فوق العاده نهفته….
عاشق همه ی کتاباشم.از علی فتاح گرفته تا ارمیا ی دوست داشتنی تا ناصرارمنی و….. هنوز سلوک ارمیا چشمهای عسلی مهتاب پاکی علی کله شقی مریم لوطی گری حاج فتاحدقیق جلوی چشممه
هو الحی
با سلام.
بنده آقای امیر خانی رو با “داستان سیستان” شناختم. این کتاب طوری جذب ام کرد که تو یک ماه ۳ بار خوندمش،کاری که شاید تو زندگی ۲۲ ساله ام بی سابقه باشه! ولی نمی دونم چرا ایشون بین جوان های ما اون طور که باید شناخته شده نیستن.
برای بیشتر مطرح شدن این جور نویسنده ها باید کاری کرد.
قطعا بهترین نوینسده ایرانیه. پارک ملت نشان داد که رضا را بیخوددوست نداریم
من فکر کردم تو مطلبتون ماجرای اینکه آقای امیرخانی چطور نویسنده شده رو نوشتین! این که یه نظر شخصی بود فقط!
به نام او و با سلام.در اینکه آقای امیرخانی نویسنده قابل و فرد باهوشی در عرصه قلم هستند شکی نیست.اما طرز تفکر،دیدگاههای(شاید هم انحرافات) فکری ایشان ناخواسته در متون و نوشته هایشان پدیدار خواهد شد.فردیکه سفر ده روزه با آقا داشته اند ،پس از سکوت در عرصه فتنه (که به نقل از خودشان ناشی از سیاس بودن ایشان است)و ابراز پشتیبانی از برخی دوستداران بانیان همان فتنه به نحوی خیلی از خوانندگان را دچار تردید و عقب نشینی از موضع انتخاب خود نموده است.قطعاًجناب امیرخانی ناخواسته طعم تمول وطرز فکر پس زده نظام را چاشنی نوشته های رنگین و جذاب خود خواهد نمودکه این امر بدون شک جمع کثیری از همان خوانندگان داستان سیستان را شوک زده می نماید.صد حیف ،فردی که سعادت بوسیدن دستان باغبان گلستان انقلاب و در آغوش کشیدن بالهای نحیف ولی امر مسلمین را داشته ،در رسانه عمومی در چارچوب حمایت و پشتیبانی از خواننده مطرود دوستداران ولایت بگنجد،صد حیف است که انتقاد از عملکرد دولت در پاره ای موارد به ایستادن در مقابل … منجر گردد.تنها خوب فکر کردن و زیبا قلم زدن کافی نیست.یادمان باشد ،یادمان باشد خوب فکر کنیم و دقیقاً،دقیقاً روی خط امام و انقلاب و ولایت زیباقلم بزنیم.انشاء الله
اگه میشه ادرس ایمیل ایشون رو برام ایمیل کنید
خیلی نیاز دارم
ممنون
آقای امیر خانی نویسنده نیستن
یکی هستند مثل مصطفی مستور که باب طبع مخاطب مینوسند
اونقدر شعار میدن و خودشون پشت شعار پنهان میکنن که
حتا نمیشه فهمید تفکر فلسفیشون از زندگی چیه؟؟؟
دنبال داستان خوب میگردید برید سراغ خورشیدفر یا پیمان هوشمند زاده یا مهسا محب علی (البته فقط در پایان یک مرد)
یا آویشن قشنگ نیست حامد اسماعیلیون
من رشته ام ادبیات داستانی اونقدر داستان و میشناسم که بگم ایشونم اثر سطحی خلق کرده
اگه میتونن کاری شبیه سفر به گرای۲۷۰ درجه بنویسن
نه نمیتونن
چون تو شعارهاشون گم شدن
با اینکه در حوالی چشمم ندارمت………اماهمیشه کنج دلم دوست دارم…………و چه زیباست خیالی که تو را از آن همه فاصله می آورد به کلبه تنهایی ام………….
کتاباش خوبه ولی نادر ابراهیمی عالیه .