شاید این مطالب برایتان مفید باشد
“یک نفر نیست که مردی کند و برخیزد
حجم این داغ بزرگ از دل ما بردارد؟!”
“”آیات القرمزی”، دوشیزه شاعره انقلابی بیست ساله بحرینی، پس از روزها اسارت در چنگ نیروهای امنیتی سفاک رژیم غاصب آل خلیفه – با حمایت همه جانبه آل سعود و معرکه گردان اصلی ماجرا:آمریکا- ، در حالی که در اثر شکنجه ها و تجاوزهای بیرحمانه جنسی، در کما فرو رفته بود، در بیمارستانی در منامه،پیدا شد.
جرم(!) این دختر جوان دانشجوی سرشناس شیعه آن بود که با خواندن شعرهای افشاگرانه و تهییج کننده انقلابی خود – به لهجه محلی – در میدان اللؤلؤ منامه ، شوری در میان مردم انقلابی کشورش افکنده، و به این وسیله رژیم بدوی وابسته و سرسپرده حاکم بر این کشور کوچک را یک گام دیگر، به سقوط محتوم خود نزدیک کرده بود.
انجمن قلم ایران، ضمن محکوم کردن این جنایت وقیحانه و سکوت شرم آور شخصیتها و مجامع جهانی مدعی دفاع از حقوق بشر، از همه شاعران و نویسندگان متعهد جهان دعوت می کند که با هر وسیله ممکن، فریادهای در گلوشکسته این دوشیزه مبارز شیعه را، در واپسین لحظه های مقاومت مظلومانه اش، به گوش مردم حق طلب جهان برسانند، ودر حافظه تاریخ، جاودانه سازند. باشد که ازاین پس، جهان این گونه شاهد هتک ناموسها و به خون درغلتیدن های دختران مسلمان، به جرم حقجویی و حق طلبی نباشند.
“آیات” نام کوچک مهتاب است
نام بلند هرچه که خورشید است.
سیلی خور کسوف نخواهد ماند
صبحی که صبح روشن امید است.”
هیئت مدیره انجمن قلم ایران
شعرها به ترتیب از: مریم سقلاطونی، علی محمد مؤدب.
